Zarówno wielkie koncerny, obecne na rynku od wielu lat, jak i nowo powstające, ambitne startupy, uczestniczą w wyścigu technologicznym, którego celem jest stworzenie pierwszego, w pełni autonomicznego samochodu.

Nad pojazdami w pełni samosterującymi pracują m.in. Google, Uber, Apple i Tesla, ale już dziś najnowszy Mercedes klasy E potrafi jeździć w dużym stopniu autonomicznie. Autopilot w Audi A8 potrafi natomiast całkowicie przejąć kontrolę nad autem podczas jazdy na autostradzie. Systemy takie jak „asystent parkowania” właściwie spowszedniały i są dostępne w wielu modelach takich marek jak Renault, Toyota, Volvo czy Hyundai. Samochodów prawdziwie samosterujących, na tzw. 4 poziomie autonomiczności, jeszcze nie można kupić w salonach, ale najprawdopodobniej zostaną wprowadzone do sprzedaży w przyszłej dekadzie.

Według zapowiedzi, Ford zamierza dysponować takim pojazdami do 2021 r., podobne ramy czasowe wyznaczyło m. in. Volvo, alians Renault-Nissan-Mitsubishi, BMW czy Daimler. General Motors zamierza wypuścić na ulice flotę autonomicznych taksówek już w 2019 r. Obecnie, odpowiednie technologie znajdują się w fazie testów.

Niemcy w tym roku przyjęły przepisy pozwalające samojeżdżącym pojazdom poruszanie się po drogach publicznych. Kraj takich koncernów jak BMW, Volkswagen i Daimler narzucił jednak pewne ograniczenia, które mają zagwarantować, że testy autonomicznych pojazdów będą bezpieczne. Człowiek musi być obecny w takim samochodzie i być gotowy do przejęcia kierownicy, gdy zaistnieje taka potrzeba. Nie musi jednak patrzeć cały czas na drogę. Każdy pojazd musi być wyposażony w czarną skrzynkę, która nagrywa całą jazdę i rejestruje, kto w danym momencie kieruje pojazdem – człowiek czy maszyna. Kwestię pojazdów autonomicznych w Polsce ma uregulować ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych, która ma wejść w życie w przyszłym roku.

W polskiej ustawie o elektromobilności, znalazły się regulacje dotyczące wykorzystania dróg na potrzeby prac badawczych nad pojazdami autonomicznymi.

Poziom 1 – jazda ze wsparciem: system wspomaga wybrane elementy jazdy, np. zachowanie odległości między samochodami. Kierowca musi non stop nadzorować ruch autapojazdu.

Poziom 2 – jazda częściowo zautomatyzowana: kierowca w określonych przypadkach może przekazać prowadzenie pojazdu na rzecz systemu, jednak powinien stale kontrolować jazdę; przykładem tego rodzaju autonomii jest asystent jazdy w korkach, który samodzielnie hamuje i przyspiesza do określonej prędkości.

Poziom 3 – jazda wysoce zautomatyzowana: kierowca nie musi stale nadzorować prowadzenia pojazdu, system samodzielnie rozpoznaje swoje granice, czyli punkt, w którym warunki otoczenia nie mieszczą się już w zakresie jego działania – kierowca musi być wtedy gotowy na szybkie przejęcie kontroli nad pojazdem. Pierwszym modelem tego typu jest Audi A8.

Poziom 4 – jazda w pełni zautomatyzowana: kierowca może przekazać systemowi całkowite prowadzenie auta, jednak w określonych warunkach może zaistnieć potrzeba, aby przejął nad nim kontrolę. Jeżeli nie odpowiada na wezwania systemu, samochód jest w stanie automatycznie przerwać podróż, np. parkując w bezpiecznym miejscu. Na rynku nie ma samochodów na tym poziomie autonomiczności.

Poziom 5 – jazda autonomiczna: system przejmuje pełną kontrolę nad poruszającym się pojazdem, w żadnej sytuacji nie potrzebuje pomocy człowieka. Kierownica i pedały są zbędne. Na rynku nie ma samochodów na tym poziomie autonomiczności.

Źródło: Enmaro