Kayaba w ciągu pierwszego roku studiów rozczarował się i zamiast studiować zaczął poświęcać znacznie więcej czasu na własne badania. Twierdząc, że jego kierunek jest żmudną lekcją opartą na nieugiętej wersji przeszłości, Kayaba oświadczył: Chcę swobodnie pracować w oparciu o ducha, inspirację i ciekawość, z którą się urodziłem. Z tym założeniem Kayaba opuścił Uniwersytet, poświęcając się całkowicie własnym badaniom.
Posiadając już patenty na swoje niezależne badania, Kayaba zapewnił sobie niezbędne finansowanie od wybitnego biznesmena, który często pomagał obiecującym studentom Uniwersytetu Waseda. 19 listopada 1919 roku 21-letni Shiro Kayaba otworzył centrum badawczo – rozwojowe techniki hydraulicznej, zatrudniając 30 badaczy.
Centrum badawcze i sam Kayaba szybko zwróciły uwagę japońskiej marynarki wojennej. Odrzucił ich propozycję, woląc pozostać w swoim Centrum aż do trzęsienia ziemi w Kanto w 1923 roku. Trzęsienie ziemi o sile 7,9 stopnia spowodowało tragiczną śmierć ponad 140 000 osób. W związku z tym, że uderzyło ono w porze obiadowej, kiedy ludzie przygotowywali posiłki, cały region objęły pożary.
Centrum badawcze Kayaba zostało doszczętnie spalone. Kayaba stwierdził, że jedynym słusznym dla niego wyborem będzie praca w japońskiej marynarce wojennej, gdzie jego doświadczenie w hydraulice doprowadziło go do opracowania zdalnie sterowanych hydraulicznych urządzeń do lądowania i startu na lotniskowcach, jak również układów hydraulicznych do podwozi samolotów, aby zmniejszyć siłę uderzenia podczas lądowania.
W marcu 1930 r. Kayaba został odwiedzony przez brytyjskiego inżyniera, który przybył, aby rozstrzygnąć spór, jaki miał z japońskim urzędem patentowym w sprawie hydraulicznego podwozia samolotu, które zaprojektował. Po obejrzeniu doskonałej konstrukcji Kayaby brytyjski inżynier porzucił swój własny projekt podwozia, zamiast czego rozreklamował podwozie Kayaby.
Zamówienia spływały z całego świata. To, w połączeniu z kolejnym wynalazkiem Kayaby, umożliwiającym start samolotów z krótkich pasów startowych w górzystym terenie Japonii, dało Kayabie wystarczające fundusze, aby oderwać się od marynarki wojennej i założyć Kayaba Manufacturing Co. w 1935 roku, zakład produkcyjny znany nam dzisiaj jako KYB.
Duch i filozofia Shiro Kayaby, wraz z jego pionierskimi badaniami i wynalazkami, żyje dzisiaj, 100 lat później, w procesie rozwoju i produkcji KYB. Każdego tygodnia na całym świecie produkowanych jest ponad milion amortyzatorów KYB dostarczanych na pierwszy montaż (OE) i rynek części zamiennych. Co piąty samochód produkowany na świecie wyposażony jest w amortyzatory KYB.