Gama składa się z 28 filtrów do samochodów wyprodukowanych w ex-Grupie PSA (obecnie Stellantis), a także z 38 filtrów do pojazdów innych marek, czyli łącznie 66 pozycji katalogowych. W zależności od przeznaczenia filtra do danej marki pojazdu, proponowane są dwie technologie i dwa rodzaje czynnika filtrującego:

• na bazie węglika krzemu lub
• na bazie kordierytu.

• Produkty o jakości porównywalnej do części używanych do montażu fabrycznego.
• Identyczny jak w przypadku części oryginalnych sposób montażu filtrów cząstek stałych Eurorepar.
• Dostosowane do sposobu regeneracji filtrów opracowanego przez ex-Grupę PSA, charakteryzującego się szybkim, znacznym wzrostem temperatury, lub do innych sposobów regeneracji stosowanych przez innych producentów samochodów.

W filtrach cząstek stałych (FAP) konstrukcji ex-Grupy PSA:

• Specjalny dodatkowy zbiornik zawiera substancję (o nazwie EOLYS), będącą mieszanką tlenku żelaza i tlenku ceru.
• W zetknięciu z sadzą zaczyna ona działać jak katalizator i doprowadza do wydzielania się tlenu i obniżenia temperatury zapłonu cząstek stałych o około 100°C, do poziomu 450°C. W efekcie cząstki stałe ulegają spaleniu w trwającym kilka minut procesie regeneracji filtra.

W przypadku filtrów FAP:

• Do listopada 2002 filtry cząstek stałych osiągały przebiegi rzędu 80 000 km. Zastosowanie dodatku nowej generacji (EOLYS 176) wydłużyło je do ok. 120 000 km. W roku 2003 Grupa PSA wprowadziła filtry cząstek stałych o strukturze „plastra miodu”, które mogły pomieścić więcej cząstek. Te współczesne filtry są w zależności od typu silnika wymieniane pomiędzy przebiegami 140 000 km, a 210 000 km.
• Zapalenie się stosownej kontrolki na desce rozdzielczej, uruchomienie się „trybu awaryjnego” (redukcja osiągów silnika) w pojeździe lub większe spalanie w związku z zapchaniem się filtra – oznacza bezwzgledną konieczność jego wymiany.

Szczegółową tabelę zastosowań filtrów cząstek stałych Eurorepar można przejrzeć TUTAJ.

Artykuł sponsorowany przez Stellantis